Oryginał zaginął. Aleksander Kraushar wydrukował powyższy list (tłum. z francuskiego) z kopii znajdującej się w Petersburgu, w księdze tajnych dokumentów, należącej do prywatnego archiwum hr. Juliusza Tęgoborskiego, prezesa kancelarii dyplomatycznej Namiestnika Królestwa Polskiego w Warszawie w 1862 r.
Pismo to, dotyczące listu pasterskiego, Arcybiskup złożył na ręce Piotra Kristoforowicza Sofianosa, dyrektora kancelarii dyplomatycznej Namiestnika w Warszawie, z prośbą o przesłanie do cesarza.
Arcybiskup napisał list pasterski w Petersburgu, po przyjeździe do Warszawy i zapoznaniu się z sytuacją krajową, zmienił jego treść. Tymczasem jego list pierwotny został opublikowany we Francji. Car naciskał na jego ogłoszenie w Warszawie, ale Arcybiskup okazał odwagę i oparł się temu, gotowy zrezygnować z urzędu.
Car ostatecznie uwzględnił przedstawienie Pasterza, nie naciskał na publikację pierwotnego listu, ale nie dozwolił opublikować nowej jego wersji, tak więc Arcybiskup rozpoczął urzędowanie bez ogłoszenia listu pasterskiego. Przesłał go duchowieństwu dopiero w jesieni 1862 r., gdy została zdjęta cenzura z listów pasterskich do wiernych.
Błagam Waszą Cesarską Mość o dozwolenie mi powstrzymania się w moim orędziu od wszelkich kwestii politycznych. Pierwsza na tym polu próba przekonała mnie, iż akcja moja byłaby tylko wielce szkodliwą, o ile by wykroczyła poza granice wyłącznie kościelne.
Mam tak głębokie przekonanie o prawdzie tego, co tu przedstawiam, iż jeśliby Wasza Cesarska Mość nie raczył przychylić się do tej prośby i gdyby zażądał ogłoszenia mego orędzia pierwotnego, jestem zdecydowany złożyć władzę moją w ręce kapituły i cofnąć się do klasztoru, w celu pogodzenia moich obowiązków kapłana i poddanego.
